Eve bugün koca bir paket çay alındı. Büyük bir hevesle çayımızı demledik, deneme amaçlı. İçtik bir güzel. Beğenmezsek geri mi verecektik? Hayır. Sadece denedik, içtik, hım dedik...
Sonra "diğerleri" dediklerimiz geldi aklıma... Aldığım (!) defterler, parfümler, kitaplar, aşklar, kıyafetler, duygular, aksesurlar... Hiçbirini de denemedim. Ne kitabın birkaç sayfasını okudum, ne parfümü sıkıp bir gün onunla gezdim ne de duyguları alıp bir güzel yaşadım. Hayır. Aldım ve sonra denedim. Sonra okudum, sonra giydim, sonra yazdım...
Memnun kalmazsam?
Çay paketi açıldı, geri almazlar.
Defterler kullanıldı, geri almazlar.
Parfümler yarı oldu...
Kitaplar kırıştı, okundu, notlar alındı...
Aşklar yıprandı, yaşanı...
Duygular hissedildi, sahiplenildi.
Geri alınmazlar!
Geri dönüşümü yok sanırım bu ömrün. Basıp gitsem, makineyi geri sarsam, şiirlerimi yaksam... Nafile...
Geri almazlar!
tüketimi ön planda tutmuşsun giden herşey arkasında bişeler bırakır...
YanıtlaSil