Yakup Kadri'ye dair birkaç söz

Lise yıllarımdan bu yana Yakup Kadri Karaosmanoğlu ile aramızda sıkı bir bağ var. Bu bağın nereye ve nelere dayandığını ise henüz Ankara romanını okuyunca fark ettim. Büyümek, her yazımda üzerinde bolca durduğum büyümek işte burada belli etti kendini. Lise yıllarımda okuduğum romanlarını yeniden okumak hem onu yeniden tanımama hem de yeni görüşlerimle daha yeni düşüncelere yelken açmama yol açtı. İyi ki de açtı.
Kurtuluş'taki Hakkârili sahafımla Yakup Kadri ile ilgili konuşurken "güzel tespitleri var" diyerek bir cümlede bitirmiştik ona dair düşünceleri. Ama şimdi bir cümle ile geçmemem gerektiğini fark ediyorum.
Kitabı size, her birinize açıp teker teker okuyasım ve her cümlesini severek "Bak ne güzel de bulmuş ayrıntıyı." diyesim geliyor. Keşke böyle bir imkanım olsaydı.
Bütün romanlarında, bildiğimiz Yakup Kadri betimlemeleri ve üslubu var. Okuyanlar buna tamamen hakimdir. Ancak Ankara romanında artık bazı tespitleri o kadar yukarılarda ve o kadar değerli ki kitabın sayfalarını insanın öpesi geliyor.
O yıllardaki Ankara'nın durumu, İstanbul'a gelen bir insanın artık Ankara'dan kopamamasının sebebinin ta o yıllardan net ve kesin bir şekilde ortaya konması, insanların duygudurumları tasviri, bizim şimdi bile yakındığımız o yozlaşmanın akıl almaz hızda olduğu durumunun o yıllardaki vehameti... Kısaca o döneme ait her şey, aklınıza gelebilecek her şey.
Belki de çocuğunu bu romanları lise ya da ilkokul yıllarında okuyup bitirdiniz ancak bir kez de şimdi okumanızı öneririm. Ankara adlı romanı bir kez daha okuyun ve bu kez o lezzetin olgun halini görün.
Kurtuluş Savaşı ve sonrasına eleştirel bakışı, bu bakışın inceliği ve şairaneliği... Bütün bunlara küçük cümlelerle eklenen tespitler.
Hem o yıllarda "kadın olmak" konusunu da ne kadar güzel anlatıyor.
Dayanamayacağım.
Okuyun derim.
Benim son bir senedir İletişim Yayınları'ndan çıkan basımlarını Nato Yolu Caddesi'ndeki kırtasiyeden alıp tamamlamaya çalışıyordum, henüz daha yeni yeni okumaya başladığım bu romanlar bence altın değerinde.
Okuyun derim (2).
Hayranlığımı anlatamamış olmanın verdiği doymamışlık duygusuyla güzel bir gün diliyorum.
İyi okumalar.