Mevlid Kandili Özel Bölüm

Herkese merhabalar.

Evet bu gece Mevlid Kandili. Mevlid mi mevlüd mü? Böyle bir kandil var mı? İbo bu'da her şey va mı?

Her neyse.

Keyifliyim ama bugün her şey benim aleyhimdeydi.

Genel bir halsizlik...

Bu günün sonunda, daha doğrusu sonran bir önceki derste 16 yaşındaki otizmli öğrencimin uğradığım saldırısı... İlk kez korku değil sinir yaşadım. Sinirin yanında üzüntü vardı. İçinden bir şeyi atmak istercesine bağıran öğrencimin sinirine ortak olamamak, derdine derman olamamak mahvetti beni. Üzerine beni bacaklarımdan tutup yere yatırdığında aldığım darbeler... Bu darbelerin benim vücuduma değil de ruhuma indiğini hissetmem, anlamam uzun sürmedi. Şirinlik abidesi bir çocuğun, belki de kiminiz için adamın, o üzüntülü hali... Ardından "uf oldu" diyerek elini uzatması... Gün bu karmaşa ile bitti.

İş çıkışı eve geldiğinde yemek hazır olmalı. Olmalı işte. Bu da benim "assolist" nazım. Tamam mı?

Bir de sevdiceğim uzakta...

Daha ne olsun?

...

Geçelim bu fani işleri...

...

Sandor Marai üzerine bir yazı yazmadan geçemem.

O nasıl bir üslup, çevirisi bile ne kadar güzel, ne kadar mutluluk verici. "Buda'da Bir Boşanma" tesadüfen elime aldığım ama sevgili Sandor ile tanışmamı sağlayan muhteşem bir kitap. Tahmin edilebilir bir sonun ilgiyle okunması kadar tuhaf bir şey yok.

Bir de şu var.

Karakter tahlillerinin tadı damakta kalıyor. Hem psikolojik hem sosyolojik bir tahlil içerisinde avucuna alıyor sizi kitap, daha doğrusu dostum Sandor.

Bir de üzerine yaşadığı dönemde var olan düzenden dolayı yaşadığı sorunlar, göçler sempatimi daha da arttırdı. Bir aydın duruşunun da ötesinde duruşu olan yeni dostum hayatını eşiyle aynı anda sona erdirip dünyadan bu kutsal (fakat inandığım dince uygun olmayan) kararla ayrılmış. Biz sadece aynı anda ölmek için dua ederiz. Kimileriyse duayı bırakıp kendisi yapıyor işini. Hangisi doğrusu siz karar verin, ben yönlendirmek istemem.

Tavsiye listemde, haberiniz olsun.

Bundan böyle Sandor benim dünya ahiret dostumdur, bu böyle biline.