24 Mart 2013 Pazar

Romen dostum Panait'in dostu Mihail.


Panait Istrati okuduğumu anlatmıştım bir önceki yazımda. Geçen perşembe gecesi kitap bitti, kavga bitmedi.
Ben ne iyi kitaplar seçiyorum bu sıralar. Sevgili Panait ile de tanışmış olmak beni mutlu etti, anlayacağınız gibi.
Alabileceğim, rast gelebileceğim en güzel kitabını bulmuşum: Arkadaş. Nam-ı diğer Mihail.
Sevgili Panait'in dünya edebiyatındaki ve yaşamındaki en büyük kavgası dostluğa dairmiş. Varlık yayınlarında Yaşar Nabi Nayır'ın çevirisinde gözüme çarpan da buydu benim. Çoğu kitabında hatta bütün kitaplarında dostluktan söz açmış, anlatmış da anlatmış. Her şeyin üzerinde olan bir Mihail olmalı diyor, bir dost...
Ben de bunun kavgasını bol bol yazmıyor muyum? İşte buradan yakaladı beni. Ah Panait!
Yaşamının hareketliliği, yazdıkları ve düşündükleri ve kitapları ile tanışılması gereken ve bir set halinde sahip olunması gereken bir "ruh".
Artık Hagi'den sonra Romen bir dostum daha var. Yaşıyor. Artık benim evimde yaşıyor. Başka nerelerde yaşanıyordu, kim daha önce yaşatmaya başlamıştı bilemem ama bizim eve yeni geldi hem Mihail hem de Panait.
Kitaptaki en çarpıcı kelime: "Kadınların erdemi hep bir ama'ya kadardır."dı benim için. Çarpıcı geldi.
Her erkek yazarda olan kadınları nesneleştirme var gibi biraz ama ben çok önyargılı olmak istemiyorum ilk kitaptan. Bundan pek emin değilim. Sezinledim desem daha iyi olacak. Ölmüşün arkasından konuşulmaz dostum!
Dili, belki de çeviriden kaynaklanan bir çekicilikteydi. Ancak kitap sanki aceleye getirilmiş bir bitiş yaşadı gibi. Bitmesini istemediğimden bana ani gelen bir bitiş oldu belki de. O güzelim kitap bu kadar aceleye getirilmiş bir bitiş hak etmiyordu gibi geldi bana. Okuyunca fikirlerinizi benimle paylaşırsınız artık.
Ben Panait'i ve Mihail'i herkesle, daha doğrusu dostlarla tanıştırmak çok istiyorum. Artık doğumgünlerinin ya da yıldönümlerinin hediyeleri hazır, buradan herkese duyurula!
Mihail'in temsil ettiği dostluk kavramı biraz da bizim "tasavvuf"umuza göz kırpıyor gibi.
...
Çok farklı şeyler düşünmekten kopuk kopuk oldu yazım sanırım. Kitap düşünüdürmüyor ki, kafa karıştırıyor!
Olsun.
Alın kitabı, okuyun, parçaları siz birleştirin.
İyi okumalar.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder