19 Haziran 2013 Çarşamba

İş Değişikliği Duygu Durumları.

Sevgili okurları ihmal edeli uzun bir zaman olmuş.
Aklımda yazmak için çok konu biriktirip hepsini unuttuğum bir süreçten daha geçtim, ondan diye düşünüyorum.
Olan biteni mi anlatsam, ülkemin derdine mi yansam, dünyadan mı dem vursam bilemedim. Noktalama işaretlerini unuttuğum şu günlerde sanırım yaptığım en doğru hareket iş değiştirmek.
Neden mi?
Eminim siz de kişiliğinize saygı duyulmayan ve pasifize edilmeye çalışıldığınız bir yerde çalışmak istemezseniz. Her ne kadar çocuklarımdan ayrılmak beni üzüyor olsa da buna katlanmak zorundayım. Hem bu süreçte görmüş oluyorum ak g.t kara g.t kimmiş. Süper oluyor.
...
Bütün dünyam işim değil, en azından artık.
...
Türkiye'nin derin bir aşınmadan geçtiği şu kimi için hiçbir şey ifade etmeyen, kimi için ölüm kalım meselesi olan kimininse parasını alıp işine baktığı şu süreç beni de derinden etkiledi. Yaşadığım güvensizlik çıkmazı (Psikolojik danışmanlık edasına bürünecek olursam...) rüyalarımla beraber bilinçaltı mekanizmamdan çıkmaya başladı. Bu güvensizliği bu denli kontrollü olan ben dengesiz bir halde hissettiysem "diğerlerini" düşünemiyorum bile. Yaşanan bu "berbat" süreçte konuşulanlar, protesto edilenler ve verilen cevaplar artık o kadar mide bulandırıcı bir hal aldı ki konuşmanın bir anlamı olmadığını düşünüyorum. Gün gelir devran döner, bu net!
...
İstanbul tatilim kapıda. İşten ayrılıyor olabilirim. Dünyanın sonu olmadığını o kutsal tatil ile anlatacağım kendime.
28 Haziran "kutsal gün" olma özelliğini bu sene de hiçbir güne bırakmadı. Değerlimin doğumunu, işten ayrılmamı ve uzun tatilimin başlamasını tek bir günde kutlayacağım. Nasıl ama?!
Siz tabi Değerlim ile yapacağım otobüs yolculuklarını, gezeceğim müzeleri, yürüyeceğim caddeleri, çekeceğim fotoğrafları, eskiteceğim ayakkabıları ve daha birçok romantik şeyi boşverin. Yanyana olmak şükür sebebi değil mi?
...
Son zamanlarda Kazancı Bedih dinler oldum. Favorim ise şunlar:
Benim sevdiğim türkü "çeşidinden" seviyorsanız tam size göre. Huzurlu, geniş manzara, ama toprak manzarası türküleri...
Anaaam, kurban olurum.
...
Bi de bi adam vardı, Pepe Aguilar'dı adı. Radyoda keşfedip sonra senelerde kendisini görmeden Se Fue'sini dinlemiştim. Sonra bir gün fotoğrafını görmüştüm...
Kardeşimden sonraki en büyük hayal kırıklığımdır. Olsun. Güzel şarkı...
...
Lev Tolstoy'un Kazaklar'ını okudum. Okuyun. Panait Istrati'nin Angel Dayı'sı o kadar da parlak değil Arkadaş kadar. Yine de cila gibi...
...
İyi okumalar.
Kendinize dikkat edin.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder