Yüzümde Güneş

Güzel bir bahar sabahına uyanmıştım, aslında dansçı insanların eşlerinden çocuklarından bahsedecektim, nasıl bir yaşam sürdüklerinden ama birkaç kasıntı yazı okudum. Hani şu yeni yetmelerin "sanat" yapma çabalarını buram buram hissettiğimiz... Hani asıl "sanat"ın "içimizde" olduğunu unutanların... Sonra da kendilerine entellektüel diyenlerin. İçim parçalandı ama bugün huzurluyum. Bahar geldi yahu, üşümüyorum.
... 
Bahar benim için güneş açınca, herkes renklere bürününce gelmiyor. Bunu biliyordum. Farklı bir anlamı daha olduğunu şu sıralar fark ediyorum. Bahar dediğin bir sabah uyandığında yüzüne pencereden güneş vurunca gelirdi, evden çıkarken "zehirli sarmaşık" vari bir şarkı söylerken gelirdi, yaşım artınca gelirdi... Ama artık bir şey daha var..."Tiril tiril" dediğimiz türden etekler vardı ya hani, hemcinslerim bilir. Etek üzerinde var mı yok bilmezsin, o kadar rahattır ki ne üşürsün ne yanarsın. Tiril tirillik de görüntüden ileri gelir. Rüzgarda tiril tiril salınmasından...
Böyle etekler giymiş modellerimi, güneş ışığının altında bol bol ölümsüzleştiresim var aslında. Ama yine evde oturup sorumluluk tüketmece zamanı. Sorumluluklar tükenirken ömür de tükeniyor olmasın?! Saçma bir ayrıntı. Zaten bitsin diye yaşamıyor muyuz? Dur yahu, bu da çok karamsar oldu ben gibi ölümden korkan insan için.
... 
Evet şimdi gözlerimizi kapatıyoruz. Odanın penceresinden içeri süzülen bütün güneş ışınlarını seçebiliyorsun, son durak yüzün. Üzerinde tiril tiril bi etek/elbise/pantolon/şort hangisi tercihse, o var. Ve kulağında Roberta var ( http://www.youtube.com/watch?v=ptDyxigOQJU ) . Aylardan nisan. Yüreğinde huzur.
Bi reklam vardı "evdeki huzur zenginlik budur" diyen. Öyle. Ama huzur gözlerde en çok. Çünkü değerliler en çok oradan anlar seni. Nefes alıp verdiğinde burnunda papatya kokusu var ama uzaklarda bir yerlerde. Öyle güçlü ki, ömrüne anlam veren güçlü kavramların gibi o da havana anlam veriyor. Durup düşündün şimdi değil mi hayatındaki güçlü kavramların neler olduğunu?!
Şimdi gözlerini açabilirsin.